ایراسین

چرا صنایع بزرگ، به دنبال شتاب‌دهنده‌ها، استارتاپ‌ها و هسته‌های نوآور هستند؟

از فناوری‌های پایدار تا هسته‌های نوآور

صبح پنجشنبه (ششم شهریورماه) وقتی حسین سیمایی‌صراف، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، به همراه استاندار اصفهان، قدم به محیط روشن و فضای پویای مرکز نوآوری فولاد مبارکه در دانشگاه صنعتی اصفهان گذاشتند، صحنه‌ای پیش روی آنها قرار گرفت که شاید تصویر آینده صنعت ایران باشد: جوانانی که پشت میزهای کار اشتراکی مشغول طراحی الگوریتم‌های جدید برای بهینه‌سازی خطوط تولید هستند، هسته‌های فناور که در بخشی دیگر، از ایده‌های آزمایشگاهی خود شرکت‌های نوپا می‌سازند و پایان‌نامه‌هایی که به جای خاک خوردن در کتابخانه‌ها، به گرنت‌های میلیاردی تبدیل شده‌اند. این صحنه، بیش از یک بازدید رسمی بود؛ نشانه‌ای از تغییر یک پارادایم.

نوآوری در فرآوری

فناوری‌های نوین، مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و داده‌های کلان، می‌توانند با بهبود فرآیندهای استخراج، افزایش دقت در پیش‌بینی نیازهای بازار و کاهش هزینه‌ها، عملکرد و بهره‌وری صنایع معدنی را به طور چشمگیری افزایش دهند. استفاده از این فناوری‌ها در مدیریت منابع، کاهش هدررفت انرژی، بهبود ایمنی و ارتقای کیفیت محصولات، می‌تواند موجب کاهش زمان و هزینه‌های تولید شود و رقابت‌پذیری این صنایع را در بازارهای جهانی افزایش دهد.